ظواهر لهجية في الأمثال العربية القديمة الصّرف أنموذجًا

Abstract

Kajian ini mengkaji ciri-ciri dialek dalam peribahasa Arab kuno, dengan mengambil kira perubahan morfologi. Penyelidikan ini menumpukan kepada pendekatan analitik dan deskriptif, menunjukkan ciri-ciri dialek morfologi Arab kuno dalam peribahasa yang dicatatkan oleh buku-buku peribahasa, kamus, buku tatabahasa pra-moden dan sumber-sumber yang akan disebut dalam kursus kajian ini. Makalah ini mendapati bahawa salah satu ciri dialek yang paling penting dari segi aspek morfologi adalah kepelbagaian bentuk nominal, gerundif, atau lisan dalam satu perkataan yang semuanya menunjukkan makna yang sama selain daripada penggunaan kata majmuk dalam perkataan yang sama. Antara ciri-ciri morfologi dialek ialah fenomena metatesis dalam penggunaan beberapa perkataan. Kajian ini merumuskan bahawa ciri-ciri dialek morfologi menunjukkan kepelbagaian linguistik yang luar biasa yang biasa berlaku dalam kalangan penutur bahasa Arab pada masa itu dan memberikan keanjalan (fleksibiliti) penutur bahasa dalam penggunaan kata-kata. Ia adalah kepelbagaian linguistik yang menyumbang kepada kekayaan bahasa Arab terutamanya bentuk nominal dan lisan.