Sikap dan kefahaman pelajar terhadap dialek Negeri Sembilan: kajian sosiolinguistik

Abstract

Makalah ini menyiasat sikap dan kefahaman pelajar terhadap dialek Negeri Sembilan. Tujuan makalah ini adalah untuk mengetahui sejauhmana penguasaan dialek di kalangan pelajar menengah rendah di Negeri Sembilan. Kawasan kajian tertumpu di daerah Rembau dan Tampin. Cara pengendalian kajian ini terbahagi kepada dua bahagian. Pertamanya, kosa kata asli dialek Negeri Sembilan dikumpul di daerah Rembau. Keduanya, kumpulan kata-kata ini kemudiannya disaring sebanyak 80 perkataan, dan diuji kepada sejumlah pelajar sekolah di daerah Tampin. Sampel kajian diperoleh secara individu dan berkumpulan. Method yang sama pernah dilakukan oleh Labov dan beberapa pengkaji bahasa lain di Barat (Chambers & Trudgill 1990). Kajian ini menggunakan kaedah menanyakan soalan (naming question) tentang sesuatu; dan soal selidik yang berbentuk pilihan. Hasil kajian ini mendapati bahawa sikap pelajar terhadap penggunaan dialek Negeri Sembilan agak sederhana kerana kurangnya galakan daripada ibu bapa.Bagaimanapun, pelajar memperlihatkan sikap yang positif dari aspek kefahaman dan persepsi terhadap dialek Negeri Sembilan. Hasil kajian juga menunjukkan bahawa semakin tinggi kelas sosial pelajar, semakin rendah pemahaman mereka terhadap dialek Negeri Sembilan. Akhirnya analisis kelas kata mendapati bahawa perubahan sosial telah menyebabkan perkataan yang berkaitan dengan adat, misalnya kodin dan kata kerja peristiwa, misalnya bertating dan bertandak semakin kurang difahami. Secara keseluruhannya, hasil kajian ini memperlihatkan bahawa telah wujud pola perubahan bahasa dalam kalangan remaja di Negeri Sembilan seiring dengan peningkatan status sosial.